` Coś. by: Rolkarz ;]

Szalony-Rolkarz

To takie stare coś o Bitelsach...
Dżoniara mi kazała wstawić...

Prolog .

A było ich czterech. Wszyscy piękni, młodzi i otwarci tworzyli bardzo dużo dla świata. Każdy z nich (prawie każdy) uzbrojony w piękny głos i umiejętność grania nie tylko na nerwach czynił posłusznie swoją powinność. Najpierw lekko nabierając powietrze przypominali sobie tekst danej piosenki, aby później zaśpiewać ją, jak najlepiej się da.

One . 1

- Well, shake it up baby, now!!! Shake it up baby!!!
- John, przestań się drzeć!
- Ale przecież wiesz, że ja zawsze śpiewam pod prysznicem.
- No bo do tej pory to był śpiew...
- Twist and shout, twist and shout!!
- Jak cię twistnę zaraz to zobaczysz!
- Mamusiu! On mi grozi!
Z łazienki nadal dochodził dźwięk piosenki. Ringo już nie miał sił uciszać John'a. Od niechcenia otworzył gazetę.
- Chłopaaacy!! Piszą o nas!! - krzyknął rozradowany.
George i Paul szybko usiedli obok Ringa. John wybiegł z łazienki. W połowie drogi do kanapy przewrócił się i uderzył głową w ziemię a pozostali śmieli się z jego wypadku. John szybko się podniósł i z grymasem głaszcząc swoją głowę doszedł do celu i usiadł.
- Może byś się przynajmniej ręcznikiem okrył, co? - powiedział do Johna Paul.
John wymamrotał tylko "fuck" i pobiegł po ręcznik przewracając się przy tym dwukrotnie. W końcu wszyscy wygodnie usadowili się wokół Ringa czekając, aż przeczyta artykuł.
- Aaa, nie piszą nic ciekawego. Tylko o tym jutrzejszym koncercie. - powiedział.
- Co?! - krzyknął poddenerwowany John - Dlaczego ja się zawsze dowiaduję ostatni?
Nieco zbulwersowany i fochnięty udał się do sypialni.
- Haha, obrażalski ten Johnny. - parsknął śmiechem George. - O kurde! Przecież my jutro mamy koncert! - krzyknął po chwili.
- O kurde! No tak! - odezwał się Ringo.
- Myślicie, że powinniśmy się przygotować? - zapytał Paul.
- A czy kiedykolwiek przygotowywaliśmy się do jakiegoś występu? - skomentował pytanie Paula George.
- Nno, nie... - przytaknął Paul - Tylko uczyliśmy się tekstów piosenek.
- Hm, fani nam pomogą. - powiedział George - Oni lepiej znają nasze piosenki.
- No fakt... - zgodził się Paul - Nie wiem jak wy, ale ja poszedłbym spać. - ziewnął.
- Przecież jest wcześnie... - powiedział Ringo spoglądając na zegarek. - dopiero 1.00.
- Wiem, że wcześnie, ale już po dobranocce. - Paul ziewnął po raz kolejny.
- Chodzi ci o tą dobranockę o 19.00, czy o 23.30? - spytał George.
- Łahaha... - zadrwił z George'a Paul po czym dodał: Ta dobranocka o 24.10 jest lepsza. Może jeszcze trwa! - Paul zerwał się z kanapy, a za nim obaj pozostali.

Tylko się nie śmiać... :rrr:

Dżoniara

No i co skarżysz, co skarżysz się pytam?!
Dobre opowiadanie, bardzo dobre.
Zmuszę Cię jeszcze, żebyś ciąg dalszy wstawiła...

Arletta

Podajcie mi tytuł dobranocki z 24

Dżoniara

" Porno Żorż ", polecam... :P

Arletta

Karla

czekam na dalszy ciąg! (ten przewracający się Johnny przyprawił mnie o łzy śmiechu i zdarte gardło.... ) :hamster_XD:

Arletta

Ja też czekam na cześć druga.

Szalony-Rolkarz

Two . 2

Poranek. Słońce wydawało się być jeszcze bardziej żółte niż zawsze. Świeciło jak nigdy tak jasno na okna, aż obudziło Johna. Wyciągnął ręce i wydarł się:
- Chłopacyy!!
- Czego morde drzesz?! - pytał George.
- No włacha... - ziewał Paul.
- Chodź, będzie super... Mówię ci... Tak... Yeaa... - mówił przez sen Ringo.
- Podobno dziś mamy koncert! - John zrobił dziwną minę i usiadł.
- Eee... yyy... hmm... mhm! - przytaknął George. - Tylko w dżemie siła dżemie. - dodał po chwili - idę zrobić kanapki. SOBIE!
George wstał i udał się do kuchni.
- Goerge, a zrobisz mi też...? - przymilał się John.
- Ale że co? - zapytał zdezorientowany.
- Nooo, kanapkę. Przecież wiesz, że ja lubię dżem.
- Bozia dała rączki?
- Jestem ateistą...
- Czyli kanapki zrobisz sobie sam.
- Dobra... Ale jak zdezeluję kuchnię to nie będzie moja wina.
- A niby kogo?
- Bozi!

Występ był zapowiedziany na 18.00. Chłopaki mieli sporo czasu, aby się przygotować. George właśnie stroił gitarę, kiedy podszedł do niego John.
- Co robisz? - zapytał.
- Stroję gitarę.
John porozglądał się po pokoju i zapytał po raz kolejny:
- A co teraz robisz?
- Stroję gitarę. - odpowiedział nieco poddenerwowany George.
- Aham...
John usiadł obok George'a. Patrząc na niego powiedział:
- A teraz co robisz? Nie! Nie mów! Hm, niech zgadnę... Stroisz gitarę? - szczerzył się.
- Nie! Tańczę i śpiewam, wiesz?! - rzucił George.
- Tak? Przecież widzę, że stroisz gitarę...
- Ejj! - odezwał się Paul - Chodźcie, samochód już na nas czeka.
Wszyscy zeszli po schodach na dół, aby dostać się do samochodu. Czekała na nich długa, dwugodzinna podróż.

Nie śmiać się! Tylko się nie śmiać! :hamster_evillaugh:

Dżoniara

Karla

Ale coś ty! Toż to jest komedia! dawno się tak nie uśmiałam... (ale z radości, nie z żalu ;))

MaryMc

Hah.... świetne ;D Weź napisz 3 rozdział!

Arletta

Czekam na 3!

LittleKoala

Fajne, świetne bym powiedziała nawet, ale MY CHCIEĆ TEGO WIĘCEJ!!!

Karla

ej no, co jest! zatkałyście się, czy co? :oczami: :zdegustowany:

Szalony-Rolkarz

Three . 3

Bitelsy usadowiły się w samochodzie. Już po 15 minutach jazdy było widać, że są znudzeni. Jednak John postanowił zabić czas szczerząc się do okna i machając ludziom. Większość mu odmachiwała, ale wzrok tych, którzy w Johnie widzieli jedynie pchychopatyczne dziecko, był tak pełen współczucia dla innych beatlesów i politowania dla niego samego, więc zaprzestał machać. W tym samym czasie Paul z George'm wyłapywali w tłumie przechodniów ładne laski i komentowali ich piersi i tyłki. Ringo na przednim siedzeniu wdał się w ciekawą, wielowątkową dyskusję z kierowcą.
- Włączyłby wielmożny pan radio albowiem się niemiłosiernie nudzę? - zapytał John kierowcy.
- Nie mam w samochodzie radia, jakby wielmożny pan John mógł zauważyć. - padła odpowiedź.
"To ja już wam zrobię radio" - pomyślał John.
- Last night I said these words to my girl... - zaśpiewał głośno początek piosenki. Zauważając, że nikomu nie przeszkadza jego śpiewanie ciągnął piosenkę dalej:
- I know you never even try, girl...
Do Johna przyłączył się George i Paul. Przy drugiej zwrotce i kierowca zaszalał i zanucił część piosenki. Ringo patrząc na niego pomyślał: "Jak on może to ja też... A jeśli mnie wyśmieją? Lepiej nie powinienem się udzielać..." Ringo wyraźnie posmutniał. Wziął swoje pałeczki i lekko uderzał nimi w swoje kolana. "Bo najłatwiej jest płakać, gdy wszyscy wokół się śmieją..." - pomyślał. "Mam za wielki nos, nie umiem śpiewać, jaki ja jestem nie szczęśliwy..." użalał się nad sobą.

W końcu samochód dojechał na miejsce. Przebrnąwszy przez tłum fanów doszli do kulis, gdzie mogli się spokojnie przygotować. Spotkali jakiegoś dziennikarza.
- Dzień Dobry panom. - przywitał się.
- Eee, no. Jaka powaga! Heej! - odezwał się John.
Dziennikarz lekko zakłopotany zaczął zadawać pytania:
- Jak czujecie się przed występami?
- Dobrze! Chyba, że nas buty cisną... - odpowiedział rozgadany John.
Dziennikarz zaśmiał się i wrócił do zadawania pytań:
- A co robicie, aby dobrze wyglądać podczas występu?
- John się wczoraj mył. - poświadczył Ringo.
Żurnalista znowu się zaśmiał.
- Co w tym dziwnego, że człowiek się myje, hę? - zareagował na śmiech dziennikarza Paul.
- Nie, nic...
- Aha. Bo pan wie, George to się wietrzy.
- Hehe haha, a pan?
- A ja... Ja pozostaję zagadką... - przymrużył oczy Paul.
Dziennikarz odszedł. Do koncertu pozostało zaledwie 30 minut...

:hamster_smile: